आधुनिक बोधकथा तु कोणाचा

 

     जिवनामध्ये काही गोष्टी क्रमाने येतात. म्हणूनच आम्ही जिवनक्रम अशा शब्दाचा प्रयोग करतो . जिवनातील काही क्रम हे शारीरिक असतात. काही मानसिक असतात . नात्यांमध्येही असे क्रम आढळून येतात . क्रमानुसार स्थिती बदलत जाते .

      एक जोडपे होते . पती – पत्नी आनंदाने राहात होते . पत्नी गर्भवती होती . तिला जुळे मुलगे झाले . दिवसेंदिवस मुले वाढू लागली . आई – बाबा मुलांची जिवापेड जपवणूक करत होते . मुले सुमारे तीन वर्षाची झाली. बोलू लागली. आई – बाबा त्यांना गमतीने विचारु लागली, “ तु कोणाचा ?” मुलांना आईचा लळा जास्त होता. शेवटी आईच ती ! तिची जागा कोण घेवू शकणार ? दोनही मुले म्हणायची “ मी आईचा ! ”   “ मी आईचा ! ” आई – बाबा मुलांचे कौतूक करायचे .

      मुले थोडी मोठी झाली सुमारे पाच वर्षाची झाली. आई इतकेच बाबाही महत्त्वाचे , ते खावू आणतात, हे मुलांना कळू लागले होते . आई – बाबा मुलांना विचारायचे “ तु कोणाचा ? ” समजू लागलेली दोनही मुले आता समजुतदारपणे उत्तर द्यायची , “ मी आई – बाबा दोघांचाही !” आई - बाबा दोघेही आनंदून जात असत .

     काळ वेगाने पुढे सरकला . मुले मोठी झाली . त्यांची लग्ने झाली . त्यांच्या बायका आल्या . मुले अजूनही आई – वडिलांवर प्रेम करत होती. आई वडिलांवर आपल्या नवर्‍याचा विशेष जीव आहे हे त्यांच्या बायकांना जाणवले . ते त्यांना प्रेमाचे वाटेकरी वाटू लागले. शेवटी त्यांनी आपआपल्या नवर्‍याला प्रश्न केला  , “ तुम्ही कोणाचे ? तुमच्या आई – बाबाचे की माझे? ” समजूतदार नवर्‍याने उत्तर दिले , “ मी तुझाच ! ”

           काळ आणखी पुढे सरकला . या आई – वडीलांची मुले आणखी मोठी झाली .  आई – वडील म्हातारे झाले . मुलांनी वेगळे व्हायचा निर्णय घेतला . एकाने आईला सांभाळावे, एकाने वडीलांना सांभाळावे असे परस्पर ठरवुन टाकले . आई – वडिलांना प्रत्यक्ष बोलावले आणि विचारले “ तुम्ही कोणाचे ? कोण कोणत्या मुलासोबत राहणार ? ” बिचारे आई – वडिल , म्हातारे, अगतिक , काय उत्तर देणार ?